بهار زندگی من

جمعه برای ناهار خونه یکی از دوستان اصفهانی عزیز دعوت بودیم و فرصتی پیش آمد تا آوینا با ساز "پیانو" آشنا بشه. به محض اینکه روی صندلی نشست، دو تا دست هاشو روی کلیدها قرار داد و شروع به نواختن کرد.  چیزی که شنیده میشد یه چیزی توی مایه های آهنگ ترسناک فیلم های هیچکاک بود ولی گویا خودش تصور دیگه ای داشت، چون  بعد از چند دقیقه خودش هم شروع به خواندن کرد، بعد هم شروع به تکان دادن قُنبل مبارک به سمت چپ و راست کرد.     البته این چیزی بود که بقیه می دیدن و می شنیدن. من آوینا رو  یه چیزی توی این مایه ها تصور میکردم.   ...

ساعت 6 صبح بعد از اینکه وسایلمونو تو ماشین گذاشتیم، آوینا رو هم خواب آلود نشوندیم توی صندلیش . چشماشو باز کرد و یک کم شوک زده ما رو نگاه کرد . بعد از اینکه متوجه شد ما پدر و مادرش هستیم و در صحت و سلامت عقلی هستیم، با خشم به روبرو خیره شد که تا یک ساعت ادامه داشت. بعد خوابش برید.    نکته شرم آمیز اینکه از دیروز که اومدیم اصفهان، آوینا با دیدن هر کدوم از دوستانمون، وحشت زده به من میچسبه و حتی گریه هم میکنه. و در عوض امروز که رفتیم بیرون، جوری با مردم کوچه و بازار رفتار میکنه که انگار بچه کف اصفهانه و هر روز با مردم اینجا سلام و علیک داره.   توی گشت و گذارها و خرید، برای آوینا یک چادر بازی خریدیم که من شخصا خیلی دو...

امروز رفتم توی تراس تا لباس های شسته شده رو پهن کنم، آوینا هم طبق معمول به خیال اینکه قراره آب بازی کنیم دنبالم اومد. توی تراس یک فروند ملخ بود و من برای اینکه آوینا رو با حشرات و حیوانات آشتی بدم، شروع کردم با ملخه معاشرت و خوش وبش کردن و... . آوینا هم نگاهش میکرد. بعد یک دفعه نمی دونم چی شد که یهو آوینا جیغ زد و رفت طرف در تراس و ملخه هم خدا ازش نگذره، پرید سمت من. خوب به منم حق بدین !!! مگه آدم چقدر می تونه خودشو کنترل کنه؟؟ منم جیغ زنان دویدم سمت در تراس.   توضیح نوشت: ما امشب به مدت دو روز میریم اصفهان و سپس از اونجا میریم ولایتمون. در اولین فرصت خدمت می رسیم و تعریف می کنیم. ...

امروز آمنه تماس گرفت و پیشنهاد داد با هم بریم بیرون. من و آوینا سریع آماده شدیم و منتظر شدیم تا آمنه و همسرش بیان دنبالمون. حدود ساعت 5 به پارک جنگلی گمبویه رسیدیم و حدود یک ساعت و نیم اونجا موندیم. خیلی نگران بودم که آوینا اونجا بخواد راه بره و اذیت بشیم. ولی تمام مدت نشست و با اسباب بازی هاش و ظرف های پیک نیک آمنه بازی کرد. حتی از یک لحظه غفلت من سوء استفاده کرد و ته لیوان چای رو سر کشید. در آخر هم چون دوست داشت راه بره دستشو گرفتیم و یک کم راه بردیمش . راه رفتن با صدای جیر جیر کفش و لابه لای چوب های خشک شده درخت ها رو خیلی دوست داشت و هر وقت متوقف می شدیم دستمون رو می کشید و ازمون می خواست که ادامه بدیم.   اینم یک عکس ا...

ما مسافرت هستیم. به زودی میاییم تعریف می کنیم.

امروز حدود عصر باران قشنگی شروع شد. منم که عاشق و شیدای بارون!! با شهرام توافق کردیم که عصر آش بگیریم و بریم پارک ساحلی بشینیم. با یلدا و سروش هم هماهنگ کردیم. وای که چه هوای مطبوعی بود و چه آش آبادان خوشمزه ای. حیف که کم بود. به قول شهرام سیر شدیم ولی از نظر روحی ارضا نشدیم. کاش بیشتر آش خریده بودیم. بعد از آش سرگرم صحبت با یلدا و سروش شدیم. اوینا هم این وسط ها شیطونی کرد و با آهنگ گیتار چند تا پسر جوان که کمی دورتر از ما نشسته بودند رقصید و شیرین کاری کرد. تا حدی که چند تا دختری که کنارمون نشسته بودند عاشقش شدند. آوینا در حال رقص   آوینا در حال بازرسی وسایل و دلبری کردن از باباش   نیم ساعتی نگذشته بود ک...

ماهگرد تولد هفت ماهگی آوینا با حضور خاله یلدا- سروش- و خاله فیروزه. این اولین لباسی بود که برات دوختم خوشگلم.   تولد هشت ماهگی آوینا با حضور عمو شهرام- خاله هودا و شایان . خاله یلدا و سروش.   تولد نه ماهگی با حضور خاله راحله   تولد ده ماهگی با حضور افتخاری دایی محسن  با هدیه خوشگلش که اسم آوینا هست.   تولد یازده ماهگی آوینا با حضور جمعی از عروسک های آوینا و خودمون   و تولد یک سالگی که دو بار گرفته شد. یکی خونه مامان جونی بزرگ شوشتری و با حضور عمو مجتبی اینا. عمه هدی و عمه الهام و مامان جونی و بابا جونی   و تولدی که خونه خودمون بود. تولد با تم کیتی. ...

شب یلدا امسال  شب یلدا رو با دخترم گذروندیم. مهمونی خونه ما بود. دایی محسن مهربون هم از تهران آمد. یک لباس هندوانه ای هم براش خریده بود. شب قبلش هم با کمک هم یک کلاه هندوانه ای براش درست کردیم که ست قشنگی با لباسش داشت. این سفره ای بود که به افتخار آوینای عزیزم و دایی محسن و همسر عزیزم چیدم.   آوینا هم کلی بغل مهمون ها رقصید و دست زد و خندید ولی موقع عکس گرفتن!!!!!!!!   قربونت برم هندونه من. ...

جشن دندونی به افتخار مرواریدهای کوچولوی آوینا یک جشن دندونی گرفتیم.کیک و غذا هم طبق معمول با خودم بود. البته آوینای عزیزم یک کم به خاطر دوری من خسته شد ولی در پایان یک یادگاری خوب براش موند. البته من و شهرام و محسن هم از روز قبلش مشغول تدارکات بودیم. این میز عصرونه بود. آش دندونی و دلمه برگ مو.       ...