این اعصاب منه!!!

من چند کلاس سواد خیاطی در حد اکابر دارم و امروز تصمیم گرفتم یک روی تشکی برای تشک آوینا بدوزم.گفتم که بعدا کسی توقع لباس مجلسی ازم نداشته باشه.

و جونم واستون بگه از آوینا.

چه دختر ماهی. چه گلی . چه سنبلی. شما فکر کن این بچه یک بار هم روی پارچه ی رو تشکی نپرید و پارچه رو زیر و رو و بالا و پائین نکرد!!!!یک وقت فکر نکنین دست به قیچی زده!!!! ابدا سراغ چرخ خیاطی نیومد که پدالشو فشار بده!!! اصلا دست به ماسوره ها نزد و نخشون رو در نیاورد!!!حتی یک بار هم نیومد دست منو بگیره از جلوی چرخ بلند کنه، چه برسه به شونصد بار!!!!یعنی همه چی عالی!!!! منم اصلا سرم درد نگرفته. فقط نمی دونم آوینا به روح اعتقاد داره عایا!!!

آخرش که کار تموم شد بهش گفتم بشین روی تشک تا ازت عکس بگیرم. اونم تدی (به قول خودش تیدی) رو بغل کرد و نشست. یعنی دخترم اونقدر بزرگ شده که معنی عکس گرفتن رو میفهمه.