خاطرات این روزها

1- حدود دو هفته بعد از مردن "پشمک"، اون دوتای دیگه هم بعد از 10 روز مردن. خدا رو شکر آوینا خیلی بهتر از دفعه قبل با این قضیه کنار اومد. 

نگهداری از حیوان خانگی واقعا وابستگی ایجاد میکنه. من و شهرام هم اصلا فکرشو نمیکردم در طول مدت کوتاه اینقدر به این جوجه ها دلبسته بشیم. ولی جدا از همه زحمتها و شیرینی های نگهداری از حیوان، این تجربه بسیار ارزشمندی برای آوینا بود و خیلی چیزها یاد گرفت و در بسیاری جهات رشد کرد.

2- یک هفته ای میشه که دخترم به شدت سرماخورده و میشه گفت تا حالا اینجوری مریض نشده بود. اولش 4 روز تب و لرز داشت، بطوریکه تا اثر پروفن میرفت دوباره تب میکرد. بعد هم عفونت گلو و آفت دهانی.... خدا رو شکر از دیروز حالش بهتر شده.

تولد 2 سالگی بارانا جون که خودمونی برگزار شد و بارانا خانم حاضر نشد حتی لباسشو عوض کنه.

یکی از کارهایی که خیلی وقت بود دوست داشتم انجام بدم، شرکت در جشنواره خیریه غذا بود.  آش درست کردیم و بردیم فروختیم و پولشو هم تقدیم کردیم به موسسه خیرین  حمایت از بانوان بی سرپرست .

آوینا هم این وسط کلی بازی کرد و سرگرم بود.