بهار زندگی من

آوینا یاد گرفته دستاشو بالا ببره و دعا کنه. بعضی وقتها ازش میخوام برام دعا کنه. وقتی دستاشو برای دعا بالا میبره و زیر لبی یک چیزایی میگه تمام وجودم از عشق لبریز میشه، اصلا انگار وجود خدا و لطفشو از نزدیک احساس میکنم . احساس وصف نشدنی و عجیبیه. این فسقلی ها واقعا فرشته هستن.   ...

هدیه ی جدید آوینا، که از توی چمدون بابا شهرام در اومده.   من فکر می کردم برای سن آوینا مناسب نیست. ولی با کمال تعجب دیدم با توجه به رنگ هاش می تونه شکل ها رو بسازه. ولی چون حالت فومی داره یک کم براش سخته تا دقیقا سر جاش قرار بده.   ...

دیروز غرق در مطالعه بودم که آوینا خیلی بی مقدمه ولی کاملا محترمانه عینکم رو از چشمم برداشت و روی دِراور گذاشت و گفت: مامان..... عینی..... بالا (یعنی مامان من ترجیح میدم عینکت روی دراور باشه. من داشتم خودمو از غرق مطالعه در می آوردم تا واکنش مناسبی نشون بدم که آوینا عینک خودشو آورد گذاشت روی چشمم و گفت: مامان..... این عینی.....   البته من بهش حق میدم. عینک آوینا خیلی قشنگ تره. احتمالا دفعه بعد یک فریم گل منگولی با سلیقه آوینا انتخاب می کنم. ...

از مامان روایت است: زمانیکه توی آشپزخونه مشغول ظرف شستن بودم  آوینا به کمک یک عدد چهارپایه دستشو به بالای کابینت رسوند و قابلمه ای که توش شیر بود رو روی خودش خالی کرد.   پ.ن: حیف که نبودم از ابعاد این فاجعه عکس بگیرم. شما خودتون یک عدد آوینا و آشپزخونه ی شیری رو تصور کنید.

آوینا به تازگی یاد گرفته، نارنگی پوست بگیره.     اوایل دستشو آنقدر فشار میداد که نارنگی تبدیل به یک چیز لهیده و غیر قابل خوردن میشد. اما الان خیلی شیک و تمیز نارنگی پوست میگیره. خلاصه الان همه چیز خوب شده غیر از اینکه من نمی دونم چجوری باید بهش یاد بدم که همه ی نارنگی های ظرف میوه رو نباید پوست گرفت!   ...

عرض کنم خدمتتون که از قدیم الایام، آبگوشت به عنوان یک غذای بخور تا منفجر بشی، توی خانواده ما مطرح بوده و هست.  و این علاقه و ارادت به صورت ژنتیکی به آوینا هم منتقل شده و آبگوشت در رقابت تنگاتنگ با ماکارونی، در صدر علایق غذایی آوینا قرار داره. به طوریکه هر وقت مامانم از آوینا میپرسه ناهار چی درست کنم؟ آوینا جواب میده: آبگوووووووووووشت.   خلاصه که آبگوشت نقطه ضعف خانوادگی ماست. اصلا یک جورایی واسمون مقدسه. بلههههه اینجوریاست.             پ.ن: امروز در یک حرکت کاملا شکم پرستانه و بعد از مدت ها دوری از آشپزخانه و آشپزی "کلوچه سیب "درست کردم. پ.ن2: جای شهر...

امروز آوینا با یک خودکاری که جوهرش تموم شده بود آمد پیشم و با تعجب گفت:مامان .... این نیست!