صندلی ماشین

از حدود 6-7 ماهگی آوینا، عزمممان را جزم کردیم که به هر ترتیبی شده، آوینا توی صندلی مخصوص خودش  تو ماشین بشینه!

اولین روزهای توی صندلی نشستنش طبیعتا با گریه و زاری و مقاومت روبرو بود که به هر حال با مقاومت و بی تفاوتی ما بعد از مدتی به یک روند عادی تری تبدیل شد. 

چند روز پیش برای تشویق و قدردانی از آوینا، یک ماشین پلیس خریدیم و یکبار که برای خرید رفته بودیم، شهرام از ماشین پیاده شد و از یکی از پلیس های سر چهار راه خواهش کرد ماشین پلیس رو از طرف خودشون  و به عنوان جایزه به آوینا بدن.

هفته گذشته هم یک صندلی جدید براش خریدیم. چون صندلی قبلی دیگه براش کوچک شده بود!